Sejny w skrócie
SEJNY Miasto powiatowe nad rzeką Marychą (dawniej Sejną). Liczy 6,0 tys. mieszkańców. Sejny były stolicą powiatu w latach 1956 – 1975 i stały się nią ponownie 1- go stycznia 1999 r.
W 1522 r. król Zygmunt Stary polecił wymierzyć w Puszczy Olickiej, w Leśnictwie Przełomskim, teren dla hetmana kniazia Iwana Wiśniowieckiego. Namiestnik kniazia, jego syn Dymitr, wybudował tu dwór Sejny, który stał się zaczątkiem nowej osady. W1593 r. dwór nabył Jerzy Grodziński, który założył tu miasto. Od 1602 r. Sejny znalazły się w rękach dominikanów z Wilna. W latach 1610–1619 wznieśli oni tu późnorenesansowy kościół, a później klasztor który ukończono u schyłku XVII w. Dzięki dominikanom miasto rozwijało się jako miejsce odpustowe, ośrodek rzemiosł, handlu, oraz oświaty na wysokim poziomie Załamanie gospodarcze przyniósł pocz. XVIII w. i wojna północna z przemarszami wojsk, epidemiami oraz wielkim pożarem miasta. W 1787 r. dominikanie uzyskali dla miasta nowy przywilej, osiedlili rzemieślników i kupców, przywracając ponownie korzystną koniunkturę.
W 2. poł. XVIII w. przebudowano układ urbanistyczny i architekturę miasta. W 1795 r. Sejny znalazły się w zaborze pruskim i nastąpiła kasata klasztoru. W 1818 r. ustanowiono tu biskupstwo, istniejące do 1925 r. W 1926 r. katedra sejneńska została przemianowana na kolegiatę, a w 1973 r. na bazylikę. W latach 1826–1914 w klasztorze funkcjonowało seminarium duchowne, a w latach 1923–1939 gimnazjum biskupie. W latach 1919–1920 w okolicy toczyły się walki polsko-litewskie, które zadecydowały o przynależności Sejneńszczyzny do macierzy.
Ze względu na mniejszość litewską miasto i okolice stanowiło oddzielny powiat, pomimo stosunkowo niewielkiej liczby ludności. W Sejnach znajduje się także konsulat Republiki Litewskiej.
Zabytki: Układ urbanistyczny z końca XVII w. Kościół pw. Nawiedzenia NMP, trójnawowa bazylika, pierwotnie renesansowa, w 1760 r. rozbudowana w stylu barokowym. Wewnątrz 11 ołtarzy barokowych i rokokowych z poł. XVIII w. Najcenniejszym zabytkiem jest gotycka rzeźba szafkowa Matki Boskiej Sejneńskiej łaskami słynącej, sprowadzona na pocz. XVI w. z Królewca do Sejn, koronowana uroczyście we wrześniu 1975 r. Obrazy z XVII i XVIII w. Wyposażenie z XVIII i XIX w. Klasztor z lat 1619–1706, przebudowany pod k. XVIII i XIX w. piętrowy czworobok z basztami narożnymi. Dawny pałac biskupi z 2. poł. XIX w. Kaplica pw. św. Agaty z 1789 r. Neogotycki kościół pw. MB Częstochowskiej (d. ewangelicki) z poł. XIX w. Klasycystyczny ratusz z 1840 r. Synagoga z lat 1860–1870, ob. galeria. Dawny dom talmudyczny, ob. siedziba Ośrodka „Pogranicze Sztuk, Kultur, Narodów”. Kamieniczki z 2. poł. XIX w. Murowana kaplica grobowa rodziny Wolmerów z 1830 r. na cmentarzu katolickim. Pomniki biskupa sejneñskiego Antoniego Baranowskiego, oraz Powstania Sejneńskiego 1919r.
Kalendarz letnich imprez kulturalnych jest bardzo bogaty. Międzynarodowe działania kulturalne organizowane przez Miasto Sejny i Ośrodek Kultury: Plener Rzeźbiarski, Międzynarodowy Festiwal Organowy Młodych „Juniores Priores Organorium Seinensis”, Festiwal Teatrów Dzieci i Młodzieży „Baltic Satelid”. Od dziewięciu lat w lipcu organizowane są „Dni Sejn” – święto miasta. W Muzeum Ziemi Sejneńskiej można zapoznać się z bogatymi zbiorami dotyczącymi historii Sejneńszczyzny. Klasztor Podominikański w Sejnach prócz zwiedzania historycznych murów wprowadza do swej oferty coraz więcej działań artystycznych: wystawy malarstwa, fotografii, prezentację zbiorów etnograficznych czy cykliczną już imprezę - koncerty w wirydarzu klasztoru: „Muzyka w Klasztorze”. Bogatą ofertę kulturalną mają również działający od wielu lat w Sejnach Ośrodek „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów” oraz Dom Litewski. Rozwój miasta nie był by możliwy bez realizacji planów inwestycyjnych. W najbliższej przyszłości do 2010 roku planuje się wykonanie kanalizacji sanitarnej na ulicach: Konopnickiej, Marchlewskiego, Nowej, oraz Nowotki, Wojska Polskiego, Zawadzkiego, Wierzbowej i Kasztanowej. Do tych najważniejszych zadań inwestycyjnych miasta należy doliczyć: termomodernizację budynków komunalnych, budowę plaży miejskiej, rozbudowę Szkoły Podstawowej przy ul. Wojska Polskiego i rozbudowę infrastruktury turystycznej. Te i inne zadania inwestycyjno - rozwojowe miasta nie były by możliwe bez pozyskiwania środków z Unii Europejskiej. Bardzo ważna jest infrastruktura drogowa – wyasfaltowanie ulic i budowa chodników na ul. Szkolnej, Żwirki i Wigury, Łącznej, Nowotki, Broniewskiego, Cisowej i Konopnickiej.
SEJNY Miasto powiatowe nad rzeką Marychą (dawniej Sejną). Liczy 6,0 tys. mieszkańców. Sejny były stolicą powiatu w latach 1956 – 1975 i stały się nią ponownie 1- go stycznia 1999 r.
W 1522 r. król Zygmunt Stary polecił wymierzyć w Puszczy Olickiej, w Leśnictwie Przełomskim, teren dla hetmana kniazia Iwana Wiśniowieckiego. Namiestnik kniazia, jego syn Dymitr, wybudował tu dwór Sejny, który stał się zaczątkiem nowej osady. W1593 r. dwór nabył Jerzy Grodziński, który założył tu miasto. Od 1602 r. Sejny znalazły się w rękach dominikanów z Wilna. W latach 1610–1619 wznieśli oni tu późnorenesansowy kościół, a później klasztor który ukończono u schyłku XVII w. Dzięki dominikanom miasto rozwijało się jako miejsce odpustowe, ośrodek rzemiosł, handlu, oraz oświaty na wysokim poziomie Załamanie gospodarcze przyniósł pocz. XVIII w. i wojna północna z przemarszami wojsk, epidemiami oraz wielkim pożarem miasta. W 1787 r. dominikanie uzyskali dla miasta nowy przywilej, osiedlili rzemieślników i kupców, przywracając ponownie korzystną koniunkturę.
W 2. poł. XVIII w. przebudowano układ urbanistyczny i architekturę miasta. W 1795 r. Sejny znalazły się w zaborze pruskim i nastąpiła kasata klasztoru. W 1818 r. ustanowiono tu biskupstwo, istniejące do 1925 r. W 1926 r. katedra sejneńska została przemianowana na kolegiatę, a w 1973 r. na bazylikę. W latach 1826–1914 w klasztorze funkcjonowało seminarium duchowne, a w latach 1923–1939 gimnazjum biskupie. W latach 1919–1920 w okolicy toczyły się walki polsko-litewskie, które zadecydowały o przynależności Sejneńszczyzny do macierzy.
Ze względu na mniejszość litewską miasto i okolice stanowiło oddzielny powiat, pomimo stosunkowo niewielkiej liczby ludności. W Sejnach znajduje się także konsulat Republiki Litewskiej.
Zabytki: Układ urbanistyczny z końca XVII w. Kościół pw. Nawiedzenia NMP, trójnawowa bazylika, pierwotnie renesansowa, w 1760 r. rozbudowana w stylu barokowym. Wewnątrz 11 ołtarzy barokowych i rokokowych z poł. XVIII w. Najcenniejszym zabytkiem jest gotycka rzeźba szafkowa Matki Boskiej Sejneńskiej łaskami słynącej, sprowadzona na pocz. XVI w. z Królewca do Sejn, koronowana uroczyście we wrześniu 1975 r. Obrazy z XVII i XVIII w. Wyposażenie z XVIII i XIX w. Klasztor z lat 1619–1706, przebudowany pod k. XVIII i XIX w. piętrowy czworobok z basztami narożnymi. Dawny pałac biskupi z 2. poł. XIX w. Kaplica pw. św. Agaty z 1789 r. Neogotycki kościół pw. MB Częstochowskiej (d. ewangelicki) z poł. XIX w. Klasycystyczny ratusz z 1840 r. Synagoga z lat 1860–1870, ob. galeria. Dawny dom talmudyczny, ob. siedziba Ośrodka „Pogranicze Sztuk, Kultur, Narodów”. Kamieniczki z 2. poł. XIX w. Murowana kaplica grobowa rodziny Wolmerów z 1830 r. na cmentarzu katolickim. Pomniki biskupa sejneñskiego Antoniego Baranowskiego, oraz Powstania Sejneńskiego 1919r.
Kalendarz letnich imprez kulturalnych jest bardzo bogaty. Międzynarodowe działania kulturalne organizowane przez Miasto Sejny i Ośrodek Kultury: Plener Rzeźbiarski, Międzynarodowy Festiwal Organowy Młodych „Juniores Priores Organorium Seinensis”, Festiwal Teatrów Dzieci i Młodzieży „Baltic Satelid”. Od dziewięciu lat w lipcu organizowane są „Dni Sejn” – święto miasta. W Muzeum Ziemi Sejneńskiej można zapoznać się z bogatymi zbiorami dotyczącymi historii Sejneńszczyzny. Klasztor Podominikański w Sejnach prócz zwiedzania historycznych murów wprowadza do swej oferty coraz więcej działań artystycznych: wystawy malarstwa, fotografii, prezentację zbiorów etnograficznych czy cykliczną już imprezę - koncerty w wirydarzu klasztoru: „Muzyka w Klasztorze”. Bogatą ofertę kulturalną mają również działający od wielu lat w Sejnach Ośrodek „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów” oraz Dom Litewski. Rozwój miasta nie był by możliwy bez realizacji planów inwestycyjnych. W najbliższej przyszłości do 2010 roku planuje się wykonanie kanalizacji sanitarnej na ulicach: Konopnickiej, Marchlewskiego, Nowej, oraz Nowotki, Wojska Polskiego, Zawadzkiego, Wierzbowej i Kasztanowej. Do tych najważniejszych zadań inwestycyjnych miasta należy doliczyć: termomodernizację budynków komunalnych, budowę plaży miejskiej, rozbudowę Szkoły Podstawowej przy ul. Wojska Polskiego i rozbudowę infrastruktury turystycznej. Te i inne zadania inwestycyjno - rozwojowe miasta nie były by możliwe bez pozyskiwania środków z Unii Europejskiej. Bardzo ważna jest infrastruktura drogowa – wyasfaltowanie ulic i budowa chodników na ul. Szkolnej, Żwirki i Wigury, Łącznej, Nowotki, Broniewskiego, Cisowej i Konopnickiej.